Hoe kan men weten dat de Islam, in tegenstelling tot het Christen- en Jodendom, het ware geloof is?

Hoe kan men weten dat de Islam, in tegenstelling tot het Christen- en Jodendom, het ware geloof is?

Beste Broeder/ Zuster,

In de Koran wordt er over de christenen en joden gesproken als zijnde de “mensen van het boek”.[qtip:1| Âl-i İmran, 64-65, 69-72, 75, 98-99, 110, 113, 199; Nisa, 123, 153, 159, 171; Maide, 15, 19, 47, 59, 65, 68, 77; Ankebut, 46; Ahzab, 26; Hadid, 29; Haşr, 2, 11; Beyyine, 1, 6] Op deze manier worden zij uitgenodigd, en wordt er duidelijk gemaakt dat God Degene is die alle profeten heeft gestuurd en alle boeken heeft doen neerdalen.

In het onderstaande vers wordt het volgende verteld:

Zeg: "O, mensen van het Boek, komt tot één woord, waarin wij met elkander overeenstemmen: dat wij niemand dan Allah aanbidden en dat wij niets met Hem vereenzelvigen en dat sommigen onzer geen anderen tot goden nemen, buiten Allah." Maar, als zij zich afwenden, zegt dan: "Getuigt, dat wij Moslims zijn."[qtip:2| Âl-i İmran, 3/64]

Er is consensus over Tawhid (éénheid van God) onder deze religies.

Niets is zo natuurlijk als de religie waar men aan verbonden is, als de ware religie te zien. Het is net zo natuurlijk dat de mensen van de tegenpartij dit niet kunnen geloven. In geen enkele periode in de geschiedenis is het te zien dat alle mensen verenigen op de ware religie. Dat er een botsing is tussen het juiste en foute sinds de mens op aarde is, is hier het bewijs voor.

Geen enkel moslim, jood of christen zal zeggen dat de kern van hun religie fout zit. Binnen de Islam is het één van de pilaren van de Iman (religie) dat hun boeken, Torah en Bijbel, ware boeken zijn. De religie zelf is niet verantwoordelijk voor de fouten van de opvolgers van deze religies. Dat wij kritiek hebben op de fouten, verkeerde uiteenzettingen en verdraaiingen van de opvolgers van deze religies, betekent niet dat wij kritiek hebben op de kern van deze religies. Zoiets zou ons buiten de Islam plaatsen.

Hierentegen is het hun eigen verantwoordelijkheid dat zij de Islam en de Koran niet accepteren. Onze verantwoordelijkheid is dat we de Koran op de juiste manier begrijpen, de wonderen ervan goed snappen en dit –ook zij- met iedereen delen. Verlossing is in de handen van God. Wij weten het volgende zeer goed: zoals de hemel mensen vraagt, vraagt ook de hel mensen.

De Koran is op veertig wijzen een wonder. Mohammed (vzmh) heeft met duizenden wonderen duidelijk gemaakt dat hij een ware Profeet (vzmh) is. Dit zijn geen subjectieve, maar objectieve bewijzen. Bijvoorbeeld, in de Koran wordt duidelijk gemaakt dat het Byzantische leger zal in een korte tijd weer met het Sassanidische leger oorlog voeren, en het Byzantische leger zal overwinnen; dat twee jaar voordat Mekka veroverd zou worden, was verteld dat dit zou gebeuren; dat de moslims zouden ontkomen aan de onderdrukking van de niet gelovigen; dat wegens het verspreiden van de Islam het Hidjaz gebied volkomen veilig zou zijn; dat na een korte periode de niet gelovigen (na de strijd van Bedir) gediend zouden worden; dat de Islam –ook naar de dood van de Profeet (vzmh)- met een khalifaat verder zou gaan. De geschiedenis heeft bewezen dat de ongekende aankondigingen ook plaats hebben gevonden. Dit zijn de criteria voor de ware religie die iedereen met een gezond verstand –gelovig of ongelovig- zou moeten accepteren.

Verder daagde de Koran de Arabische ongelovigen, die toentertijd de uitschieters waren in de Arabische eloquentie (welsprekendheid), uit met de kreet “met de komst van één soortgelijke soerah zal er gestopt worden met deze uitnodiging”, waarop niemand met één soortgelijke soerah kwam aanzetten. Dit is een openlijk bewijs dat de Koran door God is neergezonden.

Dat tientallen dichters en schrijvers, die het toppunt waren van de eloquentie, hun koppigheid loslieten en de Islam binnentraden, is een apart bewijs voor de waarheid.

Eloquentie- en taaldeskundigen als Zemahşerî, Bakıllanî, Abdulkahir Cürcanî en Sekkakî hebben het de wereld verkondigd dat het niet mogelijk is dat de Koran het woord van de mens is. Dit op zich is ook een bewijs.

Dat er in de geschiedenis en heden ten dage vele rechtvaardige christen- en joodgeleerden en –predikanten de Islam binnentreden, is ook een kwestie die als een bewijs dient en één waar de mensen van het boek op behoren stil te staan.

Zoals nadat Mozes (vzmh) de wonderen met zijn staf en verlichtte hand liet zien, en terwijl Farao en zijn mannen dit zagen of hoorden er toch niet in geloofden en hem wilden doden; zo ook nadat Jezus (vzmh) de meest zieke mensen genas en zelfs de doden tot leven riep, en terwijl de joden die dit zagen of hoorden hem toch wilden doden, brengen deze twee heilige personen geen enkele schade toe. Zo ook zegt de Koran duidelijk dat tijdens een korte periode in de nacht de Profeet (vzmh) van Mekka naar Koedoes is gegaan en is teruggekeerd; dat hij met zijn ene wijsvinger de maan in tweeën heeft gescheiden; dat tijdens de Bedir oorlog Hij (vzmh) één hand vol zand gooide naar de niet gelovigen en ieder van deze ongelovigen één hand vol zand in hun oog kregen; -aangezien de Hadith sahih (kloppend) zijn- dat Hij (vzmh) zijn tien vingers als tien kranen deed fungeren en ervan liet drinken; dat Hij (vzmh) honderden zieken heeft genezen en zelfs hen die tijdens de oorlog hun hand, arm of benen hadden verloren, zijn speeksel op deze ledematen smeerde en deze weer genas; dat terwijl de Oehoed oorlog een pijl het oog van Zijn (vzmh) vriend eruit deed halen en dit oog weer terug erin plaatste en vervolgens Zijn hand erover smeerde waardoor dat oog beter zag dan het eerst deed. Zij die honderden van dit soort wonderen zagen of hoorden en toch ontkenden dat Hij (vzmh) een profeet was, doet niets af van het feit dat zijn uitnodiging de waarheid is en heeft die ontkenning ook geen waarde in de ogen van de mensen met een gezond verstand.

Want deze toestanden van ontkenning komen bij iedere Profeet voor. Zowel voor Mozes (vzmh) als Jezus (vzmh) als Mohammed (vzmh) geldt dat zij die hen verloochenden, allen het volgende argument gebruikten: “Het is een illusie.”  Allen hebben ze getracht het geziene wonder als een illusie te bestempelen. Om hun ego, duivel en maatschappelijke, sociale en economische status niet op te geven voor een profeet, hebben zij zich berust op een “illusie”. Echter, door een wonder “illusie” te noemen, of door de naam van de waarheid te veranderen, verandert de waarheid niet.

Een zon is niet blazend te doven, door het oog te sluiten wordt het niet donker, hij die zijn oog sluit maakt het alleen voor zichzelf donker…

---

[1] Âl-i İmran, 64-65, 69-72, 75, 98-99, 110, 113, 199; Nisa, 123, 153, 159, 171; Maide, 15, 19, 47, 59, 65, 68, 77; Ankebut, 46; Ahzab, 26; Hadid, 29; Haşr, 2, 11; Beyyine, 1, 6

[2] Âl-i İmran, 3/64.

İslam Geloof