MENS, UNIVERSUM EN SCHEPPER

Laten we een moment stilstaan en nadenken. Laten we uitzoeken waar we vandaan komen en waar we naar toegaan. Laten we onze levens op basis daarvan vorm geven. Van tevoren dienen we na te denken over en onderzoek te doen naar de subtiliteiten van onze eigen schepping, onze fysieke en spirituele structuren, de superieure eigenschappen die we bezitten en het hele universum. Indien we op deze manier handelen, wordt ons leven betekenisvoller.

Laten we bijvoorbeeld eens nadenken over de aarde. Ondanks het feit dat planten allemaal met hetzelfde water worden gevoed, groeien er duizenden verschillende soorten planten op deze aarde; ze produceren allemaal hun eigen groente en hun eigen vruchten, in verschillende kleuren en maten. Dit alles gebeurt in een perfecte vorm en volgorde. Is het niet uitzonderlijk, al dat voedsel dat op hetzelfde land groeit en hetzelfde water krijgt? Niettemin is de ene soort in smaak superieur, of geheel verschillend van de andere.[1]

Laten we een blik werpen naar de hemel en een glorieus en prachtig systeem overpeinzen. Neem de zon bijvoorbeeld. De afstand tussen de zon en de aarde bedraagt 150 miljoen kilometer. De zon, één van de middelgrote sterren, is groot genoeg om 1,3 miljoen planeten met het formaat van onze aarde te kunnen huisvesten. De oppervlaktetemperatuur van de zon is 6000 °C en de inwendige temperatuur maar liefst 20 miljoen °C. Zijn omwentelingssnelheid bedraagt 720.000 km per uur. Dit betekent dat de zon per dag ongeveer 17.280.000 kilometers aflegt.[2]

In de zon verandert elke seconde 564 miljoen ton aan waterstof in 560 miljoen ton helium. Het verschil van vier miljoen ton gas wordt in de vorm van energie uitgestraald. Met andere woorden, de zon verliest elke seconde vier miljoen ton aan inhoud, dat is 240 miljard ton aan inhoud per minuut. Indien de zon de afgelopen drie miljard jaar dezelfde hoeveelheid energie heeft geproduceerd, dan heeft hij 400 miljoen keer een miljoen ton aan massa verloren. Dat is nog steeds slechts 1/5000 van zijn massa, vandaag de dag.

Onze wereld is geplaatst op een zodanig correcte afstand van deze enorme bron van energie, dat we niet te dichtbij zitten of te ver weg verwijderd zijn. Op deze manier zijn we niet kwetsbaar voor zijn vernietigende hitte en kracht en zijn we ook niet verstoken van de nuttige energie die hij produceert. De zon, met zijn geweldige kracht en energie, is met een perfecte kracht en volume geschapen, op een wijze die het meest heilzaam is voor elke vorm van leven op aarde, de mensheid bovenaan. Hij stuurt zijn stralen met de juiste hoeveelheid naar de aarde; en dit reeds meer dan drie miljoen jaar![3]

Deze geweldige zon is slechts één van de naar schatting 200 miljard sterren in de Melkweg. Op dezelfde wijze maakt de Melkweg deel uit van slechts één van de paar honderd miljard sterrenstelsels die we met een moderne telescoop kunnen zien. Bovendien duurt het 100.000 lichtjaren om van de ene kant naar de andere kant van de Melkweg te reizen; licht verplaatst zich met 300.000 km per seconde. Iemand moet 300.000 triljoen kilometers reizen, wil hij van de aarde naar het centrum van de Melkweg gaan.[4]

Een persoon die op deze wijze lang genoeg over zijn omgeving nadenkt, realiseert zich dat er een Alwetende en Almachtige Schepper bestaat. Hij realiseert zich dat hijzelf niet tevergeefs is geschapen, maar dat er een reden moet zijn voor zijn schepping. Verschillende onderzoeken hebben uitgewezen dat alle religies, van de meest primitieve tot aan de meest ontwikkelde, er een geloof in een Almachtig Wezen op na houden. [5]

Er zijn vele bewijzen voor het bestaan van Allah. Enkele voorbeelden hiervan, voorbeelden die door iedereen gemakkelijk kunnen worden waargenomen, zijn:

• De mens zelf; zijn ontwikkeling tot een baby, zijn geboorte, zijn groei, het feit dat hij intelligentie en vermogen tot kennisneming bezit, en vooral datgene van waaruit hij is geschapen en zijn ontwikkeling tot wat hij uiteindelijk wordt.
• De angstaanjagende en tegelijkertijd hoopgevende bliksemschicht, die vergezeld gaat van regen die in regelmaat uit de lucht valt, waardoor dood land weer tot leven komt.

• De wind die waait als een voorbode van de regen, de verplaatsing van de wolken naar verschillende plekken, de formatie van meren en zeeën, het voortdrijven van enorme schepen die duizenden tonnen wegen, de rondvaart van schepen die net kleine steden zijn en waarop honderden vliegtuigen opstijgen en landen. [6]
• Het levensonderhoud voor alle levende wezens op de aarde en in de lucht.[7]

De gerespecteerde dichter Rūmī zegt: “O mijn zoon, is het zinvoller om te denken dat er een schrijver zou moeten zijn, die het geschrevene heeft geschreven, of dat het door zichzelf is geschreven?” (Mạsnạwī, deel 6, versregel 368)

“O onervaren man, man zonder vaardigheden, zeg mij, is het zinvoller om te denken dat er een bouwer, een architect zou moeten zijn die het huis heeft gebouwd, of dat het huis geen bouwer heeft en dat het zichzelf heeft voortgebracht? Is een prachtig kunststuk het product van een blind persoon die maar één arm heeft, of van een talentvol persoon die kan zien en voelen?” (Mạsnạwī, deel 6, versregel 369-371)

“Borduurmotieven, schilderijen: zij zijn producten van hun makers, of ze daar zelf van op de hoogte zijn of niet! Een pottenmaker maakt potten, hij vormt en hervormt deze, en maakt er potten van! Kan een pot zonder zijn maker breder en langer worden? Hout is afhankelijk van en onderdanig aan een timmerman! Als dit niet zo was, zou het dan gesneden en vervolgens bij een ander stuk gevoegd kunnen worden? Hoe kan kleding zonder een kleermaker geknipt en genaaid worden? O intelligent persoon! Hoe zou een waterfles zonder een waterdrager geleegd en gevuld kunnen worden? Ook jij wordt, telkens wanneer je ademt, geleegd en gevuld. O wijze man, in dit geval ben jij overgeleverd aan de kundige handen van de Enige en Grootse Schepper! Op een dag, wanneer de sluiers van je ogen worden verwijderd en opgeheven, en wanneer de knoop van verborgenheden wordt ontward, zal je je realiseren hoe een kunstwerk in de handen van een kunstenaar van staat verandert!” (Mạsnạwī, deel 6, versregels 3332-3341)

Het is onmogelijk om het ontstaan van wezens en hun harmonieuze en systematische cyclussen uit te leggen als slechts berustend op “toeval”.

Vooraanstaand Princeton-bioloog en zoöloog Edwin Conklin (1863-1952) zegt: “Het beweren dat leven uit een ongeluk is ontstaan, is vergelijkbaar met het beweren dat er door een willekeurige explosie in een drukkerij een onbegrensd woordenboek is ontstaan.”[8] 

[1] De Koran; soera al-Ra’d 13;4; “En op de aarde zijn streken naast elkaar, en druivenstruiken, en planten en dadelpalmen, sommige met takken, andere met enkelvoudige stammen, begoten met één soort water. Wij zorgen ervoor, dat sommige van hen beter eetbaar zijn dan andere. Voorwaar, daarin bevinden zich Tekenen voor een volk dat begrijpt.”

[2] Prof. Dr. Osman Çakmak, Bir Ҫekirdekti Kāinat (Het Universum was een Zaad), p.21-66

[3] Prof. Dr. Osman Çakmak, Kāinat Kitap, Atomlar Harf (Het Universum is een Boek, de Atomen zijn de Letters), p.50

[4] Prof. Dr. Osman Çakmak, Bir Ҫekirdekti Kāinat (Het Universum was een Zaad), p.10-12

[5] Prof. Dr. Günay Tümer, Artikel: Din (Religie), Diyanet Islām Ansiklopedisi – De Encyclopedie van Islam (Republiek van Turkije, Ministerie van Religieuze Zaken) Istanbul 1994, IX, p. 315-317.

[6] De Koran; ạl-Rūm 30: 20-46; ạl-Shūrā 42: 29, 32; Yā-Sīn, 36: 33-41; ạl-Baqara 2: 22; Ibrāhīm 14: 32-33; ạl-Rūm 30:40, 48, 54; Fātir 35: 9; ạl-Mu’min 40: 61, 64, 79; ạl-Jāthiyạ 45: 12; ạl-Talāq 65: 12.

[7] De Koran; Fātir. 35:3

[8] The Evidence of God, p. 174; Prof. Dr. Vahiduddin Han, Islām Meydan Okuyor (Islam daagt uit), p. 129.